Dirk Veulemans - Componist
NED | ENG

1/7  Voorstelling 2009 De Centrale - Gent.
(foto: K.B.)

2/7  Voorstelling 2009 De Centrale - Gent.
(foto: K.B.)

3/7  Voorstelling 2009 De Centrale - Gent.
(foto: K.B.)

4/7  Voorstelling 2009 De Centrale - Gent.
(foto: K.B.)

5/7  Voorstelling 2009 De Centrale - Gent.
(foto: K.B.)

6/7  Voorstelling 2009 De Centrale - Gent.
(foto: K.B.)

7/7  Voorstelling 2009 De Centrale - Gent.
(foto: K.B.)

Medea - Luisterversie

De versie van Medea die ik geruime tijd na afloop van het theaterstuk heb gemaakt, is een luisterversie. Alle binding met de theatervoorstelling werd losgelaten zonder evenwel het concept te verlaten. Zo heb ik in de luisterversie stukken van plaats veranderd, signaalgeluiden (cue's) die de voorstelling nodig had, weer verwijderd, de positie van de klanken in de ruimte vrijer gekozen en nog meer van dit soort ingrepen.

Muzikale cycli

Deze compositie doorloopt de stadia van de verwekking, de bevalling, de moord, de ontreddering.

In de theaterproductie "Medea" van In Vitro werd het gelijknamige Griekse drama van de moeder die haar twee kinderen ombrengt, in een vier-etmalen-cyclus weergegeven.

In deze eindversie blijft de cyclus van de vier dagen en vier nachten behouden alsook de vertraging die telkens de nacht inleidt en de versnelling die dan de dag weer aankondigt. Er werden vele concrete geluiden gebruikt zoals het geluid van commerciële televisie, een hond, een ratelende ventilator, de zee, enzomeer.

De zeegeluiden waarmee het stuk begint zijn volledig digitaal. Daarmee wil ik de hedendaagse toenemende artificiële omgeving benadrukken. Deze zeegeluiden worden overigens snel aangevuld met TV-geluiden die je in goedkope hotelkamers hebt. Daarmee wordt ook de dag gekenmerkt, dit in contrast met een veel rustiger nachtelijke imaginaire omgeving waarin de psychologische ontwikkelingen zich voordoen. Het redelijk duidelijke onderscheid tussen de etmalen wordt gaandeweg vager en eindigt in totale waanzin waarin geen realiteitsonderscheiding meer aanwezig is.

Het gedeelte waar in de voorstelling de mezzosopraan Inez Carsauw het Wiegenlied van Strauss zong is hier bij gebrek aan een opname vervangen door een fragment uit een oude opname van Anneliese Rothenberger waarmee samen met artificiële vogelgeluiden nog even een optimistische opflakkering naar boven komt vlak voor de Apocalyps.

laatste update: 2021.07.14


Gerelateerde pagina's
  Medea (theater)
  In Vitro

Alle rechten voorbehouden