Beluisteren - TIP

De eerste minuut van deze concertversie begint met lage tonen die niet te horen zijn via de kleine luidsprekertjes van laptops, smartphones enz. Als je die niet wil missen, oortjes gebruiken gebruiken dus, of nog beter een koptelefoon. Een goede geluidsinstallatie is ook een oplossing natuurlijk. De 8 kanaals geluidsruimte werd hier gereduceerd tot een stereoversie.

Compositie

De elektroakoestische muziek die gecomponeerd werd voor In-Vitro's Zandman, is herwerkt tot een beter zelfstandig te beluisteren muziekstuk. De timing werd herzien en fragmenten werden geherpositioneerd om ze expressief helemaal te laten ontplooien. Deze compositie doorstaat het beluisteren zonder de sterke visuele prikkels uit het theaterstuk doordat ze al van bij het begin een compositie was en bijvoorbeeld niet een functionele set geluidseffecten bij het theaterscenario.

Suggestieve klanktaal

Het gebruik van de klanktaal is in deze Zandman volgens een niet eerder door mij toegepast concept gebeurd. De muziek is het theaterstuk blijven volgen in het gebruik van een 19de eeuwse beeldentaal. In tegenstelling tot akoesmatische elektronische muziek waar klank geheel abstract gebruikt wordt, zijn de klanken hier sterk suggestief gebleven. Zo zijn er bijvoorbeeld de kinderstemmen, het draaiorgel, het oude uurwerkmechanisme, en nog andere geluiden.

De blinde film

Ik zie dit gebruik van suggestieve elementen als een soort nieuwe muziekvorm. In de vroege filmcultuur werd de 'film muet' gemaakt, de stomme film zonder dialogen maar met het specifieke geluid van de filmprojector of van live gespeelde pianomuziek. Het nieuwe voor mij aan deze muziekvorm is het omgekeerde van die film muet. Hier worden enkel geluiden gebruikt waarvan een groot gedeelte suggestief is en waardoor luisteraars vanzelf beelden beginnen verzinnen. Ik zou dit concept de 'film aveugle' willen noemen. De blinde film.

Muziek vs Soundscape

De muziek van deze concertversie probeert iets te vertellen parallel aan het verhaal van regisseur en acteurs. Maar geheel los van acteurs en decor kan de muziek zijn logica en spanningsbogen geheel zelfstandig laten ontwikkelen en daardoor zijn er enkele ingrepen gebeurd in de originele theatermuziek. De muziek hier is dus geen 'soundscape', geen geluidslandschap of geen geluidsdecor waarin het theater zich afspeelt. Dit sluit niet uit dat voor de compositie van een soundscape evengoed een gevoeligheid en empathie voor zowel het theaterstuk als voor het klankmateriaal vereist is.

De Zandman (versie augustus 2010) - (Concept In Vitro - augustus 2007)

laatste update: 2021.07.14