T R A C K 2012
Toen het Gentse kunstpaleis S.M.A.K. in 2012 zijn manifestatie TRACK op de rails zette was ook het Spectraensemble te gast. SPECTRA nam het idee "TRACK" over en verzorgde een muzikaal parcours doorheen deze stadstentoonstelling. Drie componisten gingen samen met SPECTRA aan de slag met geluiden uit de stad Gent, en met de geschie¬denis van deze stad. Joris Blanckaert, Laura Maes en Dirk Veulemans componeerden elektro-akoestisch werk gelieerd aan verschillende locaties in de Gentse binnenstad.
Deze werken weerklonken in korte evoluerende fragmenten op verscheidene plaatsen doorheen het stadstraject en evolueerden van fragmentarische schetsen naar volgroeide 'tracks'. Op 15 september 2012, tijdens Odegand - dat andere stadsfestival in Gent -, waren deze eindcomposities live te horen in de Refter van de Sint-Baafsabdij.
Geluiden rond Kunstwerken
Ik ben er tijdens de openingsmanifestatie van TRACK opuit getrokken met microfoon en recorder om het spoor van het evenement te volgen en geluiden op te nemen rond de kunstwerken om deze dan te verwerken. Na enige tijd werd het duidelijk dat dit niet veel opleverde. De geluiden die er dan toch waren, zoals voorbijgangers, auto's, de tram, hadden in feit weinig uitstaans met de kunstwerken. Daarom kwam ik op het idee om het virtuele geluid op te nemen dat zich in de hoofden van de mensen afspeelde tijdens het beleven van deze performances en van de kunstwerken. Ik deed dat simpelweg door mini-interviews af te nemen en dat heeft enkele mooie resultaten opgeleverd.
Elektronica en Instrumentaal
Omdat het Spectraensemble uit een groep uitstekende muzikanten bestaat, was het nogal vanzelfsprekend om een instrumentale component in de compositie te integreren. Deze component heb ik opgebouwd uit de akoestische gegevens van drie mini-interviews die ik uit mijn opnames selecteerde. Ik heb daarvoor een vocoder geprogrammeerd die als input spraak binnenkreeg en als output noten opleverde. Theoretisch gezien zou het zelfs mogelijk moeten zijn om met deze noten de spraak te reconstrueren. Theoretisch dan wel, want hypersnelle en hyper accurate muzikanten die zoiets zouden kunnen uitvoeren zullen nooit bestaan. De reductie die de muzikanten uitvoerden had ook niet de bedoeling deze reconstructie na te streven, maar wel om van het interview een muzikaal statement te maken.
Interview 1/3
Bij de zandzakkenperformance op de Kouter "Action for a sandbag brigade: Writing the borders of crisis" van Adelita Husni-Bay vroeg ik aan twee toeschouwers wat zij van deze performance dachten
De eerste quote komt van een pas gepensioneerde arbeider-boerenzoon. Hij was vergezeld door enkele familieleden of vrienden en ze waren met elkaar bezig over deze performance. Verwondering, verbazing, geamuseerdheid is zo een beetje de mix van gevoelens die op mij overkwam. Waarnemend, met een open geest en zeker geen vijandigheid. Daarom straalt het eerlijke antwoord, en de associaties die de performance oproept, een poëtische eerlijkheid uit. Op mijn vraag welke betekenis hij er in zag, antwoordde hij:
't Is volgens de kunst. Voor kunst. De betekenis weet ik ook niet. Ik weet maar een ding, als ik in de jaren '60 een jongen was van veertien jaar, ging ik gaan werken, en we moesten bij onze papaa helpen op de boerderij: aardappelen oprapen en zakken van 50 kilo op de kar zetten. Dus dat was geen kunst, dat was wel werken.
Dit interview leidde tot deel 1/3: "Volgens de kunst" voor marimba en 8 kanaals elektroakoestisch geluidsspoor
Interview 2/3
Bij de zandzakkenperformance op de Kouter "Action for a sandbag brigade: Writing the borders of crisis" van Adelita Husni-Bay vroeg ik twee toeschouwers wat zij van deze performance dachten
De tweede toeschouwer was een met interesse toekijkende Engelstalige vijftiger. Zijn gedachten, duidelijk gebaseerd op een rijpe levenservaring, heeft hij krachtig maar heel elegant in twee zinnen samengevat en hij zorgde daarmee voor een overschouwende, cyclische behoud-van-energie-visie, bij de idealistische boodschap van de jonge kunstenares.
…I have the idea that this is a transformation of certain fundamentals, like in the basis of a house. You put one thing to the others and new things are born out of old things. And everything stays the same although it's a transformation.… "
Dit interview leidde tot het volledige elektronische deel 2/3: "Everything Stays the Same".
Interview 3/3
Bij het werk "Museakerkhof" van Leo Copers met de museagrafzerken, reageerde een jonge man op de vraag wat hij van de grafzerken vond. Het geloof van hem in de bestendigheid van musea waarin belangrijk geachte artefacten bewaard worden, is iets moois en straalt volgens mij vertrouwen in de toekomst uit. :
… het is wel een moment om er eens over na te denken, maar ik denk niet dat euh … Ik denk dat het wel iets is dat eeuwig zal zijn … "
Dit interview leidde tot deel 3/3: "Memento Mori" voor altviool met live electronics en 8 elektroakoestische geluidssporen.
laatste update: 2021.07.15