De Wolf

De wolf heeft een grijze tot grijzige vacht, met een rossig bruine kleur op rug, kop en oren. De verschillen tussen individuele wolven en ondersoorten zijn echter groot en ze komen in allerlei kleurvariëteiten voor, van geheel wit via roodbruin tot geheel zwart. De wolf jaagt in roedels en is daardoor gevaarlijk voor in het wild levende dieren en voor vee. Zelfs mensen kunnen ten prooi vallen.

Bovendien huilen wolven 's nachts. Ontelbaar zijn de plaatjes waarop wolven huilend afgebeeld staan voor een volle maan. De schrik voor de wolf zit er bij de mens heel diep ingebakken. Waar precies in het menselijk bewustzijn of onderbewustzijn die schrik zich genesteld heeft, is voor mij een raadsel. Misschien dat precies daardoor de wolf voor mij al vanop erg jonge leeftijd een archetype is van aantrekkingskracht gekoppeld aan vrees.

Roodkapje en de wolf

Roodkapje en de wolf hebben op mij niet zozeer een bloederige indruk achtergelaten dan wel een uiterst mysterieuze. Roodkapje bleef immers leven in de buik van de wolf, ze werd niet verscheurd. Nadien is die wolf genadeloos met stenen verzwaard in de waterput gegooid. Alweer een archetype voor mysterie, voor toegang tot een parallel universum: de waterput.

Groottantes piano

Op zeer jonge leeftijd, ik kwam toen nog maar amper met mijn neus boven het klavier van mijn groottantes piano, verwekten de tonen van de bijna volgbaar trillende bassnaren bij mij een rilling die zodanig verwant was met de rillingen voor de gevaarlijk-fascinerende wolf, dat ik deze klanken "de wolf" noemde. Misschien dat bij mij de zelfde hersengebieden door zowel wolf als piano geactiveerd werden. Beide prikkelden ze ook mijn nieuwsgierigheid en exploratiedrang. Het bracht mij in geëxiteerd evenwicht, een zachte hysterie, tussen een onbepaalde terughoudende schrik en een drang tot het betreden van een domein dat lokte.

De piano en de wolf

Dit moest dus wel de titel worden van de compositie die volledig uit pianoklanken werd opgebouwd. Ook tijdens de opnames, 's avonds helemaal alleen in een verlaten schoolgebouw, elke stap of geluid van sleutels bleef secondenlang doorklinken, bij de oude gehavende piano en met mijn oren (via de microfoon en koptelefoon) vlak bij de stoffige en muffig ruikende snaren kwam nog steeds iets van mijn kindervrees aan de oppervlakte.

Ritme versus Toon

Dit is ook een compositie geworden waarin niet alleen de pianoklank aan het woord is, maar waarin tegelijk een tweede domein aan bod komt wat ik het tussengebied tussen ritme en toon zou willen noemen.

Korte toelichting bij het repeterend een toets aanslaan. Meestal horen we dat als een ritme. Als de toets nu zeer snel repeterend wordt aangeslagen, bijvoorbeeld 65,4 keer per seconde, dan laat het aanslaan zelf zich horen als een zeer lage Do en dat tegelijk met de toonhoogte van de snaar zelf. Welkom in dit boeiende tonale niemandsland. Dit gebied wordt ook bezocht bij de experimenten met de luidsprekerfluitjes. (zie link onderaan)

KaG Creaties

De Piano is De Wolf werd voor de eerste maal uitgevoerd tijdens het Kag-Creatie concert op 22 apr 2004 in de Kapel van het Klein Begijnhof te Gent

laatste update: 2021.06.08